Malakka

Op het moment van schrijven is het donderdag 23 augustus 10.00 uur en zitten we in de taxi van Bahaud-Din Bin Ariffin (dat staat in ieder geval op z’n taxipas die op het dashboard is geplakt! En het rijmt zou Teun zeggen). We zijn een uurtje geleden vertrokken vanuit het Impiana hotel in Ipoh en zijn op weg naar Alor Setar in het noorden van Maleisie. Daar vertrekt de ferry naar Langkawi. Maar zover zijn we nog niet, we hebben nog wel even te gaan. First things first, laten we teruggaan naar onze trein aankomst zo’n 6 dagen geleden in Malakka. 

Het station ligt in Tampir, zo’n 38 km van Malakka centrum waar ons hotel ligt. Taxi’s stonden er niet, een bus zou er 1,5 uur overdoen en daar hadden we echt geen trek in na 5 uur in de trein te hebben gezeten (lees: gelegen). Een vriendelijke man op het station belde echter een taxi die een kwartiertje later aan kwam rijden. Een Mercedes uit 1970, prachtig. De APK in Nederland zou die niet ongeschonden halen maar het rijdt. Na een prima ritje, inclusief een plasstop voor de chauffeur langs de snelweg, kwamen we rond 19.00 uur aan in het Renaissance hotel, een flinke unit en het oudste hotel van die keten in Azie. Een enorme lobby met de Famosa bar aan de ene kant en het restaurant aan de andere kant. Van een dispuutgenoot die in Singapore werkt voor Marriott begreep ik dat dit hotel eind van het jaar stopt als Renaissance. Er moet flink geinvesteerd worden en de eigenaar wil dat niet. Desondanks is het nog een prima hotel en we hadden een flinke kamer. We zijn ingecheckt en hebben in Zest, restaurant van het hotel, gegeten. Helemaal lekker. Biertje erbij mocht niet in het restaurant, als we dat wilden konden ze de tafel wel in de lobby zetten. Nee laat maar, we houden ons wel even aan de moslim regels. Na het diner nog even het zwembad geinspecteerd op de 9^e etage en vervolgens in slaap gevallen.  

Het ontbijt de volgende ochtend was echt een GROOT feest. Een aantal buffetten waar van alles op stond. Europees, aziatisch, chinees, indiaas en alles supervers. Vele gerechten werden a la minute klaargemaakt. Wij namen eerst een curry puff, een gefrituurde halvemaan van bladerdeeg met aardappel en groenten erin verwerkt. Overheerlijk! Voor de boys verse croissantjes en bruin volkoren brood met pindakaas, voor Bram zelfs Edammer kaas!! Teun nam altijd veel watermeloen en vond het ook prachtig om zelf z’n boterham te roosteren. Kleine pancakes vond hij ook een feest. De bediening was echt top, Mireille kreeg een mooie caffe latte en voor mij een heerlijke cappu. Yoghurt met vers fruit, een soort indiase pancake met chicken curry, mint saus, eggs benedict (ja echt waar Chris!), flensjes, sappen naar keuze, in de blender wortel/tomaat/watermeloen/selderij etc. Echt, we hebben veel buffetten gezien maar dit was echt TOP! We maakten een compliment aan onze ober en die kwam natuurlijk meteen met een standaard formuliertje aanzetten, of ik dat dan ook ff zwart op wit wilde schrijven! Tuurlijk man, no problemo!

Na het ontbijt naar de kamer om ons om te kleden voor het zwembad. Bij binnenkomst ging mijn telefoon, het was Dirk-Jan uit Singapore. Onze rugzak was terug!!!!! De taxichauffeur was teruggegaan naar het Marina Bay Sands hotel waar hij ons had afgezet en gezegd dat hij mijn rugzak met inhoud had. Om een lang verhaal kort te maken: De taxichauffeur zou zaterdagmiddag de rugzak bij DJ langs gaan brengen. Wat waren wij BLIJ!!! Ongelofelijk, wat heerlijk dat die terecht was, tenslotte stonden alle films erop. Was overigens wel een goede reden geweest om nog een keer terug te gaan maar beter is het dat we hem terug hebben. Ik zei tegen Dirk “ geef hem maar een flinke tip, heeft hij wel verdiend!” Ze zouden de camera’s met DHL sturen naar Langkawi of Penang. Tot dan filmen we gewoon met de iepat! 

Na dit goede nieuws zijn we naar het zwembad gegaan wat voor de jongens natuurlijk altijd een feestje is (en voor ons ook hoor!). Groot zwembad met apart kinderbad, prima ligstoelen en altijd een (verraderlijk) windje! s’ Middags zijn we langs de rivier gelopen via kampung Morten. Dit is een typisch Malay village. We wilden een rivercruise maken maar eenmaal aangekomen bij het opstappunt bleek dat die 1x per uur vertrekt, hij was net weg en wij hadden geen zin om een uur te wachten, temperatuur lag toen ongeveer op 35c en dat vonden de boys niet heel fijn!! We hebben toen een taxi naar het oude centrum genomen. Dit staat vol met koloniale gebouwen. Melaka (Werelderfgoed sinds 2008) was als 1^e door de Portugezen bezet (1509-1641) waarna de Nederlanders het in 1641 overnamen. In die tijd werd onder andere het Stadhuys gebouwd. Op Town square, or Dutch square, voor het Stadhuys staat de old Clock Tower met fontein. Het was echt bokkewarm dus eerst maar ff een ijsje gegeten en, eindelijk, een zonnebril voor Bram gekocht! Een fotoshoot rond de fontein gehad waarbij de boys niet alleen door ons werden gefotografeerd. Wat maken ze hier toch een indruk met hun blonde koppies, ze worden aangestaard of ze 6 gouden plakken op de OS in London hebben gewonnen! Waarbij de Japanners met hun Canons & Nikons de meeste fotoos nemen! Soms nemen wij van die gasten dan maar fotoos. We hebben nog wat rondgewandeld maar de boys trokken de warmte niet en wilden of in de kar of gedragen worden. Maar voor ons was het natuurlijk ook heul warrum dus wat gedronken in een cafeetje, 'Discovery cafe'. Nog geprobeerd om fietsen te huren maar helaas kinderzitjes kennen ze niet. Ja, ze kunnen in een mandje zitten maar laten we hen dat maar niet aandoen!

Terug in het hotel hebben we even geskypt met Oma & Opa die in het warme Zwitserland zitten. Daarna zijn we naar de Jonker Walk gegaan, wat een straat in Chinatown is waar elke vrijdag en zaterdagavond een nightmarket wordt gehouden. Aan het begin van de straat hangt een enorme draak. Fantastisch om te zien, werkelijk van alles is te koop en op het gebied van eten kan je je vingers daar aflikken. Het was ontzettend druk dus zijn we maar even in een restaurant gaan eten, Restoran 1956! Oud koloniaal pand met binnentuin. Eten duurde wat lang en drank kwam niet snel door. Typisch een geval van veel tafels aannemen maar bediening doet maar wat! Jammer.  Nog even over Jonker Walk gelopen en we liepen tegen een groot podium aan met veel volk ervoor op stoelen en aan tafeltjes. Zij zaten allen te kijken naar een karaoke show die werd opgevoerd. Toen wij er stonden trad er een chinees van circa 75 op, een prachtig gezicht!! Daarna richting hotel langs de rivier. Vlakbij het hotel stond een heel klein funpark met reuzenrad. De mannen had dat al gezien vanaf het zwembad dus daar moesten we wel even naartoe! In het reuzenrad gezeten wat ze prachtig vonden. Er stonden ook nog kleine motoren waar T&B zelf op konden rijden. Maar we zeiden dat is leuk voor morgen! Vervolgens naar hotel, boys slapen en ik ben naar de bar gegaan en heb daar live engels voetbal gekeken met een Tiger draft! 

Zondagochtend was het echt heel druk aan het ontbijt maar hier heeft men het goed in de hand, geen lange rijen er werd snel afgeruimd en we werden al herkend “you want caffe latte and cappucinno?” We hadden geleerd van de vorige dag dat we beter in de ochtend wat konden gaan doen dus zijn we vanuit het hotel met een taxi naar het oude centrum gegaan. Mireille had een route uitgestippeld langs vele highlights en om te beginnen, het Stadthuys, wat beschouwd wordt als het oudste nederlandse bouwwerk in het verre oosten (1641). Indrukwekkend om te zien en we kregen een goede indruk hoe de Portugezen, Nederlanders en Britten hier hebben geregeerd. En niet te vergeten de bezetting door de Japanners in WW 2. Na dit bezoek hebben we 2 trishaws geregeld, dit zijn de bekende fietsen met prachtige kitsche versiering in alle kleuren van de regenboog en een jukebox! De boys vonden het machtig en dit was een uitstekende manier om langs de highlights te gaan. Bij elke bezienswaardigheid stopten we even voor het maken van fotoos en 1 van de 2 fietschauffeurs kon goed uitleggen van wat het allemaal was. Zo zijn we oa. langs het Maritime Museum, Porta de Santiago en St. Paul’s Church gegaan. Ook zijn we gestopt op een plein waar een Melaka boom stond en een vliegtuig waarin de president van Maleisie in 1957 naar London vloog om de Merdeka (Independence) te ondertekenen. Na een uurtje fietsen werden we in de buurt van het hotel afgezet en zijn we nog even gaan zwemmen en is Mireille naar de pedicure gegaan. Daar kwam ze na 45 minuten vandaan en toen hadden ze pas 1 voet gedaan en het lakken moest ook nog gebeuren. "Laat maar zitten" zei ze, "ik word er helemaal kriegelig van en heb andere afspraken" (aan het zwembad liggen!!).   

Die avond wilden we graag bij de mobiele eetstalletjes in Jonker Walk wat gaan snacken. Maar eerst langs het “Fun Park” want we hadden beloofd dat T&B op de motoren mochten rijden. Teun had al snel in de gaten hoe het werkte en ging na enige tijd achteruit rijden en met losse handen. Vetcool noemt hij dat!! Bram ook op de motor en we moesten goed opletten dat ze niet tegen elkaar gingen botsen! Na 10 minuten was het mooi geweest en ik ben toen nog even op de “Bull”  gegaan waar ik na 80 seconden vanaf werd geslingerd. Bram kon dat niet aanzien en barstte in tranen uit!! Op de Jonker Walk was het wederom zo ontzettend druk dat het met een buggy en lopend met de boys niet te doen was. Ze houden ook niet zo van die drukte, toen teruggelopen naar hotel, boys naar bed en Mireille heeft wat gegeten in de bar en ik had nog boterhammen, altijd lekker!  

Op maandagochtend ben ik na het ontbijt met een taxi naar het treinstation gegaan om kaartjes te kopen voor de treinreis de volgende dag naar Ipoh. Via het internet zagen we dat er nog 18 kaartjes beschikbaar waren dus dat zou nog spannend worden. Gezellig met de taxichauffeur gekletst, hij was een verwend Manchester United supporter dus we hebben het veel over RVP (Robin Van Persie) gehad. Ook gaf hij veel uitleg wat we onderweg allemaal tegenkwamen en hoe corrupt de overheid hier is (niet iedereen maar wel veel!). Mooi voorbeeld is het nieuwe vliegveld van Melakka. De landings/startbaan hebben ze tekort gemaakt zodat er geen “groot” vliegtuig kan landen. Uitbreiden lukt niet want aan beide kanten zijn woningen en winkels gebouwd!! Hoe moeilijk kan het zijn? Mireille is in de tussentijd met de boys in de buurt van het hotel gaan wandelen, naar Villa Sentosa in Kampung Morten (de ‘Gasse’ van Kipel maar dan op z’n Maleis) een wijk met authentieke woonhuizen waar je doorheen kan lopen en in kan. We hebben wel naar binnen gekeken, jongens vonden het heel leuk om te zien. Na 2 uurtjes was ik terug bij het zwembad, met 4 treinkaartjes, en de boys lagen in de pool en zij mochten mij natuurlijk weer in het zwembad gooien. Ik ben rond 15.00 uur met de boys gaan chillen op de kamer maar ze vielen beide snel in slaap, Mireille ging heerlijk vol in de zon liggen die flink stond te branden. Later loste zij mij af en ben ik ook nog onder die koperen ploert gaan liggen (net of we dat tekort komen!!!). Mireille is met camera in haar eentje naar Chinatown gegaan om de highlights daar vast te leggen en kon zich weer heerlijk uitleven met haar favoriete hobby (of is reizen misschien haar meest favoriete hobby?). Het is lekker om af en toe even wat alleen te doen zonder de boys om je heen, zeker als je zo lang op reis bent! We hadden om half 7 bij het Fun Park afgesproken want de boys wilden wel weer op de motor! Dat hebben ze volop gedaan en ook nog een rondje in het reuzenrad, zonder mij want ik heb het daar niet zo op. Toen richting hotel en bij het Majestic Malacca hotel, prachtige koloniale entree/lobby/bar (uit 1920), wat gedronken. Ook een koloniaal uitziend restaurant, we waanden ons een beetje in restaurant Batavia in Djakarta. Onze laatste avond in Melaka hebben we heerlijk gegeten bij Olio, het italiaanse restaurant van het hotel en werden we muzikaal onderhouden door een gitarist met zangeres!  

Dinsdag stond er weer een reisdag op de planning en wel naar Ipoh, gelegen in het midden van Maleisie tegen de Cameron Highlands aan. ’s Ochtends ben ik nog even Kampung Morten ingelopen en rondgekeken bij Villa Santosa (Peacefull Villa, een typisch malay huis)  en St. Peters’s Church, de oudste katholieke kerk in Maleisie (1710). Ook de was gehaald, een hele volle zak voor RM 10 (Euro 2,50)!!! In het hotel moesten we dat voor 1 shirt betalen, jaja beetje op de centjes letten! Om 11.15 uur had ik met de “vaste” taxichauffeur afgesproken om ons op te halen. Na afscheid genomen te hebben van de F&B manager zijn we vertrokken en hebben we een paar heerlijke dagen gehad en zijn we blij dat we Melakka hebben bezocht! Na een stop bij een prachtige Hindu tempel kwamen we rond half 1 aan bij het station waar de trein om 13.00 uur zou vertrekken. Maar ook hier werkt waarschijnlijk een ex werknemer van de NS want die trein kwam natuurlijk niet op tijd. Maakt niet uit, als die maar komt. Om 13.20 uur kwam hij aanrijden. Toen we wilden instappen hoorde ik op een gegeven moment iemand tegen mij zeggen “ goeie reis he”. Ik dacht dat het een nederlandse familie was die net de trein uitstapte maar toen ik me omdraaide stonden Roderick en Sophie daar. Roderick is de neef van Mireille en ze zijn op vakantie in Maleisie. Ze hebben een beetje dezelfde route als wij want ze waren in Singapore, nu dus Melakka en we zien ze waarschijnlijk over een week op Penang. Erg leuk om ze daar ff snel te zien en blijkt maar weer hoe klein de wereld is. Snel een foto genomen die meteen naar het thuisfront werd gestuurd via de moderne digitale kanalen.

Voor deze trein hadden we Premier Class tickets, het enige wat nog beschikbaar was. Prima (lig)stoelen met tafeltje. We hadden er 2 x 2 achter elkaar. De airco stond flink te loeien, Mireille trok zelfs een truitje aan. Onderweg hebben de jongens weer allerlei spelletjes op de iPad & iPhone gedaan. Helaas maken ze af en toe ruzie wie op welke mag, ondanks dat we het goed afwisselen. De reis voerde ons langs kleine dorpjes en mooie vergezichten. Na 2 uurtjes doemde Kuala Lumpur voor ons op. De plek waar we 3 jaar geleden 9 dagen bij Chuck & Yvanka hebben doorgebracht. Nu zitten zij in Nederland dus daar stoppen was geen optie en we kennen de stad ook redelijk. We konden de Petronas Towers goed zien alhoewel het met bakken uit de hemel kwam. Ook is KL de stad waar we, tijdens onze wereldreis, voor het eerst een echo namen en het hartje zagen kloppen en hoorden dat Bram er echt aan zou komen! Het maakte op dit moment geen indruk op hem, hij was druk met de iPhone! In de trein heb ik weer een lekker bakkie nasi goreng ayam op voor heul weinig. Na 5 uur kwamen we aan op het fraaie station van Ipoh. Gebouwd in de stijl van de Taj Mahal! Meer over ons korte verblijf (2 nachten) in Ipoh in het volgende blog!